ျမတ္စြာဘုရားရွင္ပါရမီဆည္းပူးခဲ႔ရသည္မ်ားကို ၾကည္ညိဳသဒၶါပြားေစရန္ ေရးသားေဖာ္ျပပါသည္။
     ဘုရားေလာင္းသည္ ဆုမပန္မီက(၇) အသေခ်ၤအတြင္းပြင့္ေတာ္မူေသာ ျဗဟၼေဒဝ(တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္း ငါးေထာင္)ကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔ႏွင့္ ဖူးခြင့္ႀကံဳခဲ႔ရသည္။ ထိုအခါဘုရားစင္စစ္ျဖစ္လိုစိတ္ ေပၚခဲ႔သည္။ ပါရမီ(၁၀)ပါး၊ ပရိစာဂ(၅)ပါးတို႔ျဖည္႔ဆည္းခဲ႔သည္။ ထို(၇)အသေခ်ၤမွာ ၁-နႏၵအသေခ်ၤ၊ ၂-သုနႏၵအသေခ်ၤ၊ ၃-ပထဝီအသေခ်ၤ၊ ၄-မ႑အသေခ်ၤ၊ ၅-ဓရဏီအသေခ်ၤ၊ ၆-သာဂရအသေခ်ၤ၊ ၇- ပုဏၰရီကအသေခ်ၤ တို႔ျဖစ္သည္။
   ထို႔ေနာက္(၉) အသေခ်ၤကာလအတြင္း ပြင့္ေတာ္မူေသာ ေပါရဏသက်ေဂါတမ(သံုးသိန္း ရွစ္ေသာင္း ခုႏွစ္ေထာင္)ကုန္ေသာဘုရားရွင္တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ရသည္။ တရားနာရၿပီး စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ဆုေတာင္းပတၱနာျပဳခဲ႔သည္။ ထို(၉)အသေခ်ၤမွာ ၁-သဗၺအသေခ်ၤ၊ ၂-သဗၺပုလႅအသေခ်ၤ၊ ၃-သဗၺရတနအသေခ်ၤ၊ ၄-ဥသဘကၡႏၶအသေခ်ၤ၊ ၅-ခႏၲဳတၱမအသေခ်ၤ၊ ၆-မာဏိတအသေခ်ၤ၊ ၇-ဘဒၵအသေခ်ၤ၊ ၈-ပဒုမအသေခ်ၤ၊ ၉-သဗၺသလႅအသေခ်ၤ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
    ထို(၁၆)အသေခ်ၤကာလတြင္ ႏႈတ္ေရာစိတ္ပါႀကိဳးစားခဲ႔သျဖင့္ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘဝေရာက္ၿပီး ဒီပကၤရာျမတ္ဘုရားထံမွ ဗ်ာဒိတ္ရခဲ႔ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ပါရမီျဖည္႔ခဲ႔ေလရာ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ကမ႓ာတစ္သိန္း ၾကာျမင့္ခဲ႔သည္။ ထိုေလးသေခ်ၤမွာ ၁-ေသလအသေခ်ၤ၊ ၂-ဘာသအသေခ်ၤ၊ ၃-ေဇယ်အသေခ်ၤ၊ ၄-ရုစိယအသေခ်ၤ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
    ကမ႓ာအသေခ်ၤတစ္ခုကို တစ္သေခ်ၤဟုေခၚပါတယ္။ ဂဏန္းအားျဖင့္ေရးလွ်င္ တစ္ဂဏန္းေနာက္တြင္ သုညေပါင္း တစ္ရာ့ေလးဆယ္ေရးရေပမည္။ ထိုတစ္သေခ်ၤသည္ ေရွ႕ေနာက္ဘုရားႏွစ္ဆူၾကားတြင္ ဘုရားမပြင့္သုညကမ႓ာေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ပ်က္ကုန္လြန္သြားသည္႔ ဆိုစကားျဖစ္သည္။ ဒီပကၤရာဘုရားပြင့္ေသာကမ႓ာပ်က္ၿပီးေနာက္ ဘုရားမပြင့္ေသာကမ႓ာတစ္သေခ်ၤ ကုန္လြန္သြားသည္။ တဖန္တစ္ဆူတည္းပြင့္ေသာကမ႓ာတြင္ ေကာ႑ညဘုရားရွင္ထံေမွာက္၌ နိယတဗ်ာဒိတ္ပန္း ဆင္ျမန္းခြင့္ရျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ကမ႓ာတစ္သေခ်ၤကုန္သြားျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ မဂၤလ၊ သုမန၊ ေရဝတ၊ ေသာဘိတဟူေသာ ဘုရားေလးဆူပြင့္ေတာ္မူသည္႔ ကမ႓ာႏွင့္ႀကံဳရျပန္သည္။ ထိုဘုရားရွင္တို႔ထံတြင္ နိယတဗ်ာဒိတ္ပန္း ဆင္ျမန္းခြင့္ရျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကမ႓ာတစ္သေခ်ၤ ကုန္သြားျပန္သည္။ တဖန္ အေနာမဒႆီ၊ ပဒုမ၊ နာရဒဟူေသာ ဘုရားသံုးဆူပြင့္သည္႔ကမ႓ာတြင္ ဗ်ာဒိတ္ခံယူျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္တစ္သေခ်ၤကုန္လြန္သြားသည္။ ထိုသို႔ေလးသေခ်ၤကုန္ၿပီးေနာက္ ကမ႓ာတစ္သိန္းအထက္တြင္ ပဒုမုတၱရဘုရားတစ္ဆူတည္းပြင့္ခဲ႔သည္။ ထိုကမ႓ာပ်က္ၿပီး သုညကမ႓ာေပါင္း ခုႏွစ္ေသာင္းကုန္လြန္ခဲ႔သည္။ ဤကမ႓ာမွ ကမ႓ာသံုးေသာင္းအထက္၌ သုေမဓဗုဒၶႏွင့္ သုဇာတဗုဒၶဘုရား ႏွစ္ဆူပြင့္ခဲ႔သည္။ ထိုကမ႓ာပ်က္ၿပီး သုညကမ႓ာေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းရွစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာ ကုန္လြန္ခဲ႔ျပန္သည္။ ဤကမ႓ာမွတစ္ေထာင့္ရွစ္ရာအထက္၌ ပီယဒႆီ၊ အတၱဒႆီ၊ ဓမၼဒႆီ ဟူေသာ ဘုရားသံုးဆူပြင့္ခဲ႔သည္။ ထိုဘုရားသံုးဆူပြင့္ေသာ ဝရကမ႓ာလည္းပ်က္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ သုညကမ႓ာေပါင္း တစ္ေထာင့္ခုႏွစ္ရာ့ေျခာက္ကမ႓ာျဖစ္ပ်က္ခဲ႔သည္။ ထို႔ေနာက္(၉၄)ကမ႓ာထက္၌ သိဒၶတၳဘုရားတစ္ဆူတည္းပြင့္ေသာ သရကမ႓ာတစ္ခုျဖစ္ခဲ႔သည္။ ထိုကမ႓ာပ်က္ၿပီး သုညကမ႓ာတစ္ခုသာ ျခားခဲ႔သည္။ (၉၂)ကမ႓ာအထက္၌ တိႆဘုရားရွင္ႏွင့္ ဖုႆဘုရားႏွစ္ဆူပြင့္ေသာ မ႑ကမ႓ာျဖစ္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ကမ႓ာမျခားပဲ (၉၁)ကမ႓ာအထက္၌ ဝိပႆီဘုရားပြင့္ခဲ႔သည္။ ထိုကမ႓ာ၏ေနာက္တြင္ သုညကမ႓ာေပါင္း(၈၉)ကမ႓ာကုန္လြန္ခဲ႔သည္။ ယင္းေနာက္မွ ဘုရားငါးဆူပြင့္ေတာ္မူေသာ ဤဘဒၵကမ႓ာကိုေရာက္ခဲ႔ေပသည္။